Een wereldreis maken met twee pubers. Dat klinkt niet alleen als een droom, dat is het ook! En daar krijgen we veel vragen over, dus hieronder beantwoorden we tien van de meest gestelde vragen.

Wie zijn jullie?

Wij zijn Manuel en Ester, respectievelijk 47 en 45 jaar oud. Wij hebben twee fantastische zonen Noah en Aram van 16 en 14 jaar die gelukkig met ons mee wilden om onze droom te verwezenlijken. Eind 2012 hebben we ook even gedacht dat we een jaar op wereldreis zouden gaan met een 4×4 camper toen ons huis in principe verkocht was. Helaas bleek dat de kopers de financiën niet rond hadden gekregen door een rekenfout van hun hypotheekadviseur. Dag droom om met een jong gezin op reis te gaan… In februari 2018 begon het weer te kriebelen en bedachten we dat als we het nu niet zouden doen, de jongens niet meer mee zouden gaan. Waarom zouden we nog wachten? We hebben alles geregeld op het werk van Ester en toen stond niets ons meer in de weg. Bijkomend voordeel was dat we nu maar een half jaar zouden gaan en ons huis gewoon aan zouden houden.

2. Wat hebben jullie gedaan, hoe lang?

We zijn half juli 2018 vertrokken richting Thailand. Daar hebben we een maand rondgereisd. Daarna zijn we naar Laos gegaan waar we maar zo’n twee weken zijn geweest i.v.m. de damdoorbraak in het zuiden van het land. Na contact te hebben gezocht met de ambassade werd ons afgeraden daarheen te reizen. Van daaruit zijn we naar Cambodja gereisd voor een maand en daarna hebben we vier weken in Vietnam doorgebracht. Als tussenstop naar onze eindbestemming zijn we een week in Maleisië verbleven voordat we vlogen op de Darwin om de westkust van Australië en daarna de oostkust te bezoeken. Voor elke kust hadden we een maand uitgetrokken. In totaal waren we 5,5 maand onderweg en landden we op eerste Kerstdag weer in Amsterdam.

3. Met pubers lang op reis hoor je niet vaak. Vaak is het erg lastig ten eerst met school en ten tweede omdat ze niet graag meer mee gaan. Hoe ging dat bij jullie? Met leerplicht en met de reactie van jullie kinderen.

Onze oudste heeft altijd geroepen dat hij graag op reis wilde en de jongste heeft er even een dagje over nagedacht maar toen was het duidelijk dat we op reis konden. En toen begon het geregel met de scholen. Beide scholen waren zelf heel enthousiast over het plan maar moesten onze verlofaanvraag meteen doorspelen naar de leerplichtambtenaar (lpa). Elke school heeft een andere lpa maar onze zaak werd gebundeld zodat we maar een keer het gesprek aan hoefden te gaan. Ook die vond het een gaaf plan en een verrijking voor onze kinderen, maar kon helaas geen toestemming geven. In Eindhoven komt het niet vaak voor dat mensen deze plannen hebben. Zij gaf ons aan dat we ons ook uit konden schrijven maar wij wilden niet liegen over de duur van de reis. Om je officieel uit te mogen/moeten schrijven uit de gemeente moet je langer dan 8 maanden weg gaan en o.a. het sabbatical verlof van een van ons was maar 6 maanden. Wij wilden er niet over liegen en vinden ook dat het tijd is dat er iets verandert in Nederland op dit gebied. De Leerplichtwet, die fysieke aanwezigheid vereist, stamt uit 1969. Toen waren wij nog niet eens geboren dus kun je voorstellen wat er in die tijd veranderd is! Nadat we terugkwamen kregen we een oproep voor verhoor en toen werd duidelijk dat maar een van ons vervolgd zal worden. Wij hebben ervoor gekozen om dat Manuel te laten zijn. Op deze pagina lees je meer over de boete die we hebben gekregen.

4. Waar keken jullie het meest naar uit toen jullie vertrokken? En waar zagen jullie tegenop?

Het bekijken van de wereld met ons gezin: dat was de ultieme droom. Vrijheid om te gaan en staan waar we willen en niet leven volgens het geijkte patroon zoals we leefden in Nederland. We hadden totaal geen backpack ervaring, dus dat was wel even wennen. We hadden alleen een hotel voor vier dagen in Phuket geboekt en daarna lag alles open. Dat was in het begin wel een vreemd gevoel maar dat wende heel snel. We kwamen erachter dat ver vooruit plannen totaal niet ons ding was, dat benauwde ons juist aan het einde toen we al wat vluchten naar en in Australië en helaas ook de terugreis moesten boeken.

5. En hoe is het gegaan? Zijn jullie verwachtingen uitgekomen? Is er nog iets tegen gevallen?

Het klinkt een beetje vreemd maar we waren niet echt supergoed voorbereid op reis gegaan. We hadden wel de landen uitgekozen (Maleisië is spontaan toegevoegd) maar zeker geen route uitgestippeld. We zouden wel zien. En dat beviel prima want daardoor konden we ook doen waar we op dat moment zin in hadden en konden we in die zin ook niets missen. Als we behoefte hadden aan rust, en tijd nodig hadden voor school, konden we dus ook een appartement huren via Airbnb en daar een week blijven. Dat hebben we drie keer gedaan. En zo waren we ook niet echt voorbereid op de hitte in Australië. Wisten wij veel dat het daar in het regenseizoen zooo heet kon zijn… Daardoor was het slapen in een tent wel echt afzien want ook in de nacht koelde het amper af (bleef boven 30 graden). Als oplossing hebben we toen ventilatoren gekocht. En Ester was niet zo’n fan van het afgelegen deel in de outback. Het idee dat bij nood niet gebeld kon worden, er veel afgesloten was en er een eventueel tekort aan water zou komen in die hitte zorgde wel voor wat stress aan haar kant. Maar verder zijn alle verwachtingen ruimschoots uitgekomen!

6. Hoe vonden jullie kinderen het?

De kinderen misten hun vrienden wel erg en dat begon al na een maand of twee toen iedereen weer naar school ging en het stappen en ‘chillen’ weer gewoon plaats vond. In de weekenden hadden we soms een paar chagrijnige zoons die een leuke avond in Nederland hadden gemist. Het sociale aspect in de pubertijd is natuurlijk wel een ding. En om dan met je ouders 24/7 opgescheept te zitten… Maar gelukkig hebben ook zij het verder als een hele gave reis ervaren en zagen we ze stiekem snapchatten bij mooie momenten zoals de zonsopgang bij Angkor Wat en het duiken in Australië. We merkten ook dat zij het na een tijdje wel gehad hadden in Azië met de armoede en de soms wel opdringerige mensen. Zij waren blij dat vanaf Maleisië en dus ook Australië het meer westerse leven in zicht kwam. Alhoewel de outback van Australië dan wel weer even wennen was. Ester heeft de jongens lesgegeven (4VWO en 2HAVO) en dat was soms wel meer werk dan van tevoren ingeschat. De digitale leersystemen SOMtoday en Magister waren wel echt een uitkomst. Zeker op de school van de jongste want daar werd echt per week alles wat behandeld en gemaakt moest worden in vermeld. Ideaal voor reizigers! Uiteindelijk kwamen we wel prima uit met de weekplanning en hebben we alleen de herfstvakantieweek omgedraaid met de week ervoor omdat we toen een privéboot hadden gehuurd in Ha Long Bay en we daar geen tijd hadden om aan school te werken.

7. Hoe hebben jullie gereisd? (Backpack, koffers, hostels campings, OV, zelf gereden, low budget?)

Wij hebben voor ons allemaal een backpack (Osprey) aangeschaft en we hadden daarnaast nog een rugzak en een klein cabinekoffertje meegenomen. Die konden we mooi op slot doen en daar bewaarden we de meest waardevolle spullen in want er moest heel wat mee op reis: een drone, fototoestel, onderwaterfototoestel, iPad, laptop en telefoons. We hebben in Azië vooral met openbaar vervoer gereisd (taxi (busjes), nachtbus, trein) naast de tuktuks natuurlijk. Om van het ene naar het andere land te gaan hebben we meestal gevlogen, behalve naar Vietnam. Daar hebben we de bus gepakt. In Thailand en Laos hebben we ook een auto gehuurd voor een week en in Australië hebben we een 4×4 met daktent gehuurd, een gewone auto en voor de Oostkust een camper. In Azië hebben we eigenlijk alleen maar in hotels geslapen en in Australië hebben we twee weken in een tent geslapen, daarna in hotels en de laatste maand dus in de camper. We waren gewend om in Azië alles last minute te regelen maar een camper in Australië moet je echt ver van te voren boeken, zeker aan de Westkust waar alles veel minder toeristisch is. De daktent en de losse tent van de kinderen was dus meer een kwestie van te laat boeken dan een bewuste keuze. Wat waren we daarna blij met onze camper met airco!

8. Financieel; hadden jullie van te voren gespaard? En wat was ongeveer jullie dagbudget? Zijn jullie uitgekomen met het budget wat jullie voor ogen hadden?

Wij hadden van tevoren wel gespaard en hadden een ruime marge genomen omdat we eigenlijk geen idee hadden wat het zou gaan kosten. Uiteindelijk zijn we maar een klein beetje over het budget gegaan. Vooral Australië is een duur land, zeker na het goedkope Azië waar we bijvoorbeeld voor 50 euro per nacht met z’n vieren in een hotel sliepen. In Azië hebben we zo’n 1000 euro per week uitgegeven en in Australië was dat meer dan 3000 euro per week. Geen dagbudget dus, want we deden gewoon alles wat we wilden doen, maar uiteindelijk kwamen we toch uit op ons oorspronkelijke budget. Het viel ons overigens wel op dat we al heel wat geld kwijt waren voordat we op reis gingen. Wij moesten natuurlijk alles nog aanschaffen maar vooral de inentingen en de backpacks hakten er behoorlijk in. Al deze kosten hebben we maar buiten ons budget gelaten haha!

9. Jullie zijn alweer een tijdje terug … hoe gaat het? Valt het mee of tegen? En voor de kinderen?

De jongens hebben aan het einde echt afgeteld dus die waren blij om weer thuis bij hun vrienden te zijn. Tja en er waren nog wat dingen die we echt hadden gemist naast onze familie en vrienden: de poezen, onze jacuzzi, goede espresso en cappuccino, Tony Chocolonely met pretzel, de frietjes van opa, Nederlands brood, appelflap van de AH, ons eigen bed en huis en het voetballen. Wat we in elk geval NIET gemist hadden was de kou. Wat moesten we daar aan wennen en wat moest de verwarming elke dag hoog staan toen we net terug waren! Het is vreemd om te zien hoe snel je weer in het gewone ritme zit en weer van alles ‘moet’. Bah, dat hebben we echt niet gemist. En daar moeten we dus echt weer even aan wennen. We hebben eerst nog wat veranderingen in ons huis aangebracht met een nieuw behangetje. Er zijn ook nog genoeg plannen in en rondom het huis om te gaan verven en te klussen dus we hoeven ons nog niet te vervelen.

10. Hebben jullie nog tips voor gezinnen die ook met hun tieners/pubers willen gaan reizen voor langere tijd?

Geen speciale tip maar het enige wat we kunnen zeggen is dat je het gewoon moet gaan DOEN! Er zijn genoeg redenen te verzinnen om het uit te stellen of het niet te doen, maar als je die knoop niet doorhakt gaat het zeker niet gebeuren. Wij waren ook zo onvoorbereid als mogelijk maar we hebben de meest gave reis ooit gemaakt en niemand die ons dit nog afneemt! Zo bijzonder dat we dit als gezin hebben mogen meemaken! Wij vonden het geweldig om zo close te zijn met onze jongens en te zien hoe flexibel zij zijn. Ons plan veranderde regelmatig op de dag zelf, bijvoorbeeld door de bosbranden en de cycloondreiging in Australië en we hebben een keer halverwege op een berg zo’n ernstige storm meegemaakt dat de bomen om ons heen neervielen. Onze jongste zoon heeft toen aanwijzingen aan Manuel gegeven om onze meer dan 7 meter lange camper op die smalle weg te draaien. Dat is toch bijzonder? De reis heeft ons (nog) meer bij elkaar gebracht en we hadden het voor geen goud willen missen. Blij dat we gewoon gegaan zijn! Mocht je willen weten wat we precies hebben gedaan en hoe bijvoorbeeld onze inpak– of voorbereidingslijst eruitzag, dan moet je zeker eens verder kijken op deze website!