Na onze avonturen op Fraser Island is het tijd om te relaxen! En surfen want daar kijken we ook al een tijdje naar uit. Bovenin zijn er teveel haaien en ander gespuis maar in het onderste deel van deze kust is het veilig om te surfen. We hebben ook nog eens prachtig weer dus het is dubbelop genieten…

Daar is Maroochydore een prima plek voor met een camping aan het strand. We huren een surfplank en ontdekken het verborgen talent van Aram! We blijven hier drie nachten om van het strandleven te genieten.

We zijn nog steeds niet gewend aan het oversteken in een land waar er aan de andere kant van de weg gereden wordt. In de auto gaat het prima maar als we lopen kijken we stelselmatig de verkeerde kant op. Nou ja, dan hoeven we daar in Nederland in elk geval niet meer aan te wennen…

Cyclone Owen schijnt weer tot leven te komen en wordt daarom de zombie cycloon genoemd. Owen komt in het Noorden aan land met een kracht van 3 of 4 en zal zich dan onze kant op bewegen. Nou, dat klinkt als iets wat wij gerust willen missen.

Er is een enorme regenval als we Maroochydore verlaten. Later blijkt er meer dan 300 mm gevallen te zijn. We zagen een auto met de wielen grotendeels onder water staan, echt maar een uur of twee nadat de regen begon. De straten staan al onder en dat is iets wat wij nog niet eerder hebben gezien. Gelukkig reizen we weer verder!

Brisbane
Voordat we Brisbane inreden hebben we online een account aangemaakt voor de tolwegen tot en met Sydney via Linkt. Ideaal!

• 

In Brisbane hebben we een camping vlakbij het centrum uitgekozen. We kunnen dan de camper laten staan als we met de bus de stad ingaan.
Op de tweede dag gaan de mannen eerst naar de kapper want ze moeten er mooi uitzien voor de terugkomst in Nederland en we zijn bang dat een afspraak in Sydney twee dagen voor Kerst lastig wordt. Deze kapper is in elk geval heel veel beter dan die in Darwin!

Daarna drinken we nog even koffie en pakken dan de bus naar het centrum. Wow, wat is Brisbane groot! Heel wat anders dan de meeste steden die we hier hebben gezien en met een echte skyline! Dat wil Manuel natuurlijk fotograferen dus we gaan meteen met de ferry richting het look out punt waar je de skyline in volle glorie kunt bewonderen. Op de terugweg wandelen we langs de kade en bezoeken nog een kerk en natuurlijk South Beach. We hebben geluk met het weer want het is de hele dag droog!

De dag erna regent het enorm. Maar dat geeft niet, want wij gaan weer op reis. Denken we. Dus niet. Want als we klaar zijn voor vertrek is de autosleutel kwijt. We hebben de hele camper overhoop gehaald en Maan is teruggegaan naar het winkelcentrum waar we de dag ervoor waren maar hadden de sleutel niet gevonden. Toch maar gebeld met de verhuurder van de camper in de hoop dat de reservesleutel op een geheime plek ligt. Helaas was dat niet het geval. Een nieuwe op laten sturen kost 800 dollar en duurt minimaal drie dagen omdat het nu zondag is. Dat is een domper… Maar wel een prima moment om nog even flink aan de laatste loodjes voor school te werken. Echt ongelooflijk hoe we ondanks het reizen toch helemaal bij zijn gebleven qua planning.

Toevallig stoot ik bij het dekken van de tafel tegen een plastic bekertje en daar ligt de sleutel! We kunnen dus weer verder! Wel pas de volgende dag want we hebben al betaald voor een extra nacht op deze dure camping.

We hebben weer een regenachtig begin van de dag als we Surfers paradise bij Gold Coast binnenrijden. Wel raar, een surfersplaatsje met wolkenkrabbers. Dat vind ik niet rijmen. Zulke plaatsjes zijn altijd eerder schattig dan groot. We drinken er koffie, lopen langs het strand en rijden dan weer verder.

Bij Tweed Heads verspringt de klok en hebben we ineens nog een extra uur tijdsverschil met Nederland. We zitten nu op tien uur verschil. Als jullie zo’n beetje naar bed gaan, staan wij op. Heel raar!

Deze dag maken we heel wat kilometers richting Coffs Harbour. Inmiddels blijkt dat de cycloon alleen in het uiterste noorden terecht is gekomen en alweer van het land afdraait. Dat valt weer mee dus! Wij hebben een paar regenachtige dagen gehad maar dat was het gelukkig. Wij hebben er wel wederom hele stukken van de planning voor moeten wijzigen en net als met de bosbranden hebben we iets meer tempo gemaakt om naar beneden te komen. Geen glasshouse mountains, geen dagen surfen bij zowel Surfers Paradise als Byron Bay door de regen. Maar ja, dat is het leven van een traveller haha!

Dorrigo National Park
Vanuit Coffs Harbour rijden we naar Dorrigo National Park. Eerst gaan we naar Danga Falls en dat is wat ons betreft de meest indrukwekkende. We worden sowieso al blij van een waterval MET water maar dit overtreft alle verwachtingen. Eindelijk kan Manuel zijn speciale filter die hij in Kuala Lumpur gekocht heeft gebruiken!

Daarna bekijken we de skywalk en lopen we naar de Chrystal Falls. Ik weet niet welk tempo de Australiërs aanhouden maar bij alle bordjes staat een verwachte wandeltijd. Hiervoor staat 2 tot 3 uur. Daar hebben we geen tijd voor maar we kennen inmiddels de rekenmethodes dus we gaan er toch voor. Een prachtige wandeling door het oerwoud! En met een geasfalteerd pad, wat wil je nog meer? Nou, op de terugweg was het wel heel steil… Dat was een behoorlijke klim, but we did it! Onderweg kwamen we nog een kleine slang tegen die zich snel voor ons verstopte.

Nelsons Bay
En daarna gaan we weer kilometers maken richting Nelsons Bay. Nu zitten we nog maar een krappe 200 kilometer van Sydney af. Dat moest onderhand ook wel want volgende week zijn we alweer in Nederland.

We hadden nog heel veel plannen voor de laatste kilometers maar we merken dat we eigenlijk gewoon rustig aan willen doen in plaats van alles in de laatste week te willen proppen. We blijven nog een extra dagje in Nelsons Bay en maken in de late avond enorme onweersbuien mee waarbij ook de electricteit een half uurtje uitviel.

Blue Mountains
Daarna rijden we richting de Blue Mountains en bezoeken daar natuurlijk de Three sisters (3 rotsen) waarbij het verhaal gaat dat het vroeger drie Aboriginal zussen waren die wilden daten met een vijandige stam. Om dat te voorkomen werden ze omgetoverd in rotsen en zouden ze na de oorlog weer teruggetoverd worden maar de stamtovenaar sneuvelde in de strijd en daardoor bleven ze voor altijd een rots. Mooi verhaal! Daarna bekijken we ook nog Katoomba Falls, Leura Falls en Blackheath Falls.

In de avond zien we bijzondere wolken in de vorm van bubbels. Aram en ik gingen nog even gaan zwemmen en waren net op tijd terug voor het onweer los barstte. Maar daarna volgde ook een stortbui van enorme hagelballen ter grootte van ping pong ballen uit lucht. Achteraf bleek dit de ergste hagelbui in twintig jaar te zijn die voor miljoenen schade heeft opgeleverd…

De temperatuur is na de hagelbui enorm gedaald en de volgende ochtend is het maar 16 graden. Noah had het zelfs zo koud dat hij om 7 uur al wakker was.

Sydney
En dan is het tijd om naar Sydney te rijden. Ons eindpunt van deze meer dan fantastische reis. Maan en ik hebben het er moeilijk mee terwijl de jongens daar heel anders over denken. We slapen nog een laatste nacht op een camping die heel dicht bij ons inleverpunt van de camper ligt. Een beetje een vreemde camping om te zien maar met een hele aardige Belgische eigenaresse die ons het laatste vrije plekje geeft. Het leek een beetje een ’tokkie camping’ maar we hebben nergens last van gehad.

De spullen moeten weer in de backpacks en dat is best lastig op een paar vierkante meter. Zeker als je er ook nog een bepaalde logica in wilt houden. Maar het lukt en de camper wordt schoon en wel ingeleverd. Ik ga die wel missen! We hadden echt een spiksplinter nieuwe camper voorzien van alle gemakken.

Na de inlevering pakken we de taxi naar het hotel in Sydney en de middag besteden we met een wandeling richting het operahouse en de Harbour brug. In de avond wonen we nog de vuurwerkshow in Darling Harbour bij die elke maand gehouden wordt. Echt spectaculair! Voor ons zou dit al prachtig zijn voor Oud en Nieuw.

De laatste dag
De dag erna gaan Maan en ik samen op pad. De kinderen hebben het gevoel genoeg van Sydney te hebben gezien en blijven liever een dagje in de hotelkamer. Wij willen alles uit deze laatste dag halen dus gaan nog naar een mooi uitzichtpunt op de Harbour bridge en lachen smakelijk om de Chinezen die de meest fantastische poses aannemen, dansjes doen en zich zelf belachelijk maken. Wij vermaken ons wel!

Daarna hebben we het oude centrum, The Rocks, bekeken. Mooi dat contrast met op de achtergrond die hoge gebouwen. Er was een grote Kerstmarkt en dat is zo’n contrast met wat wij normaal voor ons zien met Kerst. De temperatuur gaf ons totaal geen Kerstgevoel.

Daarna pakten we de boot richting Manly Beach. Daar kwamen we nog de jongen van het camperbedrijf tegen met zijn surfplank. Wat een toeval!

Na nog wat gewandeld te hebben gingen we richting het hotel. Ik kreeg helaas een migraine aanval. Heel fijn op de laatste avond. Manuel had de tassen nog even strategisch ingepakt zodat alles mee kon naar Nederland en is met de jongens uit eten gegaan.

En toen kwam de dag waar de ene helft naar uit keek en de andere helft van het gezin wat minder… Gelukkig bracht de leukste taxi chauffeur ooit ons naar de airport. Hij noemde zichzelf ook Happy driver en we kunnen hem van harte aanbevelen, wat hebben we gelachen met hem! Eerst dacht ik dat hij niet helemaal spoorde maar hij maakte onze hele dag goed. Hij leek wel een happy priester met zijn opsommingen en zijn zangtalent aan het einde maakte het helemaal af. Echt geweldig!

We hadden een lange reis voor de boeg dus dit was een mooi begin. Natuurlijk waren we te vroeg op het vliegveld (3 uur) om in te checken, te ontbijten en een juice te drinken bij Joe & the juice. Daarna vlogen we 8,5 uur richting Guangzhou (China) waar we 6,5 uur moesten wachten op de vlucht naar Amsterdam die op zijn beurt ook 12,5 uur zou duren.

Thuiskomst
Er stond een veel uitgebreider ontvangstcomité op Schiphol dan we dachten, hartverwarmend dat mensen op eerste kerstdag om 5.30 uur op je staan te wachten! De kerstdagen verliepen dus anders dan anders. Iedereen is eerst mee geweest naar ons huis om kerststol te eten en rond 12 uur waren we alleen. Lekker Netflix gekeken op bank, hoe je daar naar kunt verlangen haha! Rond 17 uur zijn we naar de ouders van Maan gegaan om op verzoek van de boys de zelfgemaakte friet van opa MET snacks te eten. Heerlijk eerste kerstdag diner. Maar wel lekker! En nu moeten we weer wennen aan het leven in Nederland… Wordt vervolgd!