Na ons verblijf in Laos is het tijd voor land nummer 3: Cambodja! En we starten onze reis in de hoofstad Phnom Penh.

Visa in Phnom Penh

Op het vliegveld van Vientiane verliep het anders dan we inmiddels gewend zijn: je hoefde namelijk niet meteen na ingang met al je spullen door een scanner heen. Toen alle backpacks ingecheckt waren, gingen we pas door de bagagecontrole en toen bleek dat de etui met schoolspullen in de handbagage terecht te zijn gekomen waardoor we nu  weer een schaar kwijt zijn. We leren het ook nooit….

Het proces rondom de visa in Phnom Penh is ook interessant. In het vliegtuig krijg je maar liefst twee formulieren per persoon om in te vullen maar het blijkt dat je ter plekke nog eentje moet invullen. En die is nog uitgebreider! De logica ontging ons volledig maar het kost in elk geval nog wat extra tijd. Wat wel handig is, is dat je ter plekke geld (en dus ook USD) kunt pinnen. Dat was wel even anders in Laos.

Daarna gaat je paspoort langs een viertal mensen en moet je ergens anders in de rij gaan staan om het op te halen. In volstrekt willekeurige volgorde laten ze daar je paspoort zien en mag je het ophalen en betalen. Een Australische man die in het vliegtuig achter ons zat, vertelde dat hij de pasfoto was vergeten en dat hij daar bijna veel teveel voor had betaald omdat ze hem te weinig geld teruggaven. Daarom wilde ik alle vier de paspoorten tegelijk afrekenen want ik had gepast geld (120 dollar). Dat duurde even maar daarna waren we weer allemaal een paginavullende sticker in ons paspoort rijker.

De naam Phnom Penh

We hadden in het begin nogal wat moeite met het uitspreken van de naam van de hoofdstad. Maar na wat achtergrondinformatie vergeten we het niet meer. Phnom Penh is volgens een mythe ontstaan in het jaar 1372 toen een welgestelde weduwe, mevrouw Daun Penh, na een overstroming een boom aantrof met daarin een viertal Boeddhabeelden die uit een pagode in Laos afkomstig waren. Mevrouw Penh nam de beelden mee naar de heuvel (Phnom) waarop ze woonde. Later verhoogde ze de heuvel en plaatste er een pagode (Wat) op. De naam van de stad betekent dus de heuvel (Phnom) van Penh.

Door een vriendelijke taxichauffeur (18 USD) zijn we naar ons gave hotel Sun & Moon hotel aan de Riverside gebracht. We gaan ons even echt laten verwennen met mooie kamers en een infinitypool. Daar hebben we de rest van de middag doorgebracht met een mooi uitzicht op de stad en Aram heeft ook nog gebruik gemaakt van de gym. En ik had nog steeds een massage tegoed van lieve vriendinnen dus die is geboekt voor de volgende dag!

Om nog even het westerse gevoel te behouden gaan we bij de Burger King eten. Wat is dat soms toch lekker! Toen we daarheen wandelden werden onze jongens overal vriendelijk begroet of geroepen. We zitten in Riverside, de toeristische hotspot maar dus ook een buurt waar alleen maar dames bij de café’s buiten zitten. Vandaar dus al die Westerse mannelijke toeristen die hier alleen rondlopen….

We genieten echt van de lekkere kamer: de ruimte, de heerlijke douche en er komt zelfs warm water uit de kraan bij de wasbak om te scheren! Niet dat we geen fatsoenlijke hotels hebben gehad in de afgelopen weken maar dit is wel even net wat meer! Heerlijke zachte bedden, airco die niet veel lawaai maakt: fantastisch! Ook het ontbijt in dit hotel is geweldig, genieten van yoghurt, pain au chocolat en rozijnenbroodjes en zelfs pindakaas! Maar natuurlijk is er ook genoeg Aziatisch voedsel. En daarna was het tijd voor de schandalige verwennerij voor mij : een schoonheidsbehandeling van maar liefst 2,5 uur met 90 minuten massage, 30 minuten bodyscrub en 30 minuten facial behandeling. Heerlijk!

Problemen met Avis

Later op de dag zagen we een mail van  Avis van de dag ervoor dat auto niet in Vientiane zou zijn ingeleverd. Het team had er naar gezocht en de auto niet gevonden. Het inleveren liep ook wel bijzonder omdat wij er waren voordat de shop open ging. De man maakte nog een praatje met ons en keek niet eens naar de auto. Ik vroeg nog of hij de auto even wilde checken en naar de benzinestand kijken maar dat hoefde niet. Hij zei dat we wel een mail kregen als er iets zou zijn. Wij hadden voor de deur nog een aantal foto’s gemaakt van de auto voor de zekerheid dus wij hadden daar verder niet meer op aangedrongen. Maar… (en dat beseften we nu pas), we hadden helemaal geen bewijs van inlevering gekregen! Shitterdeshit! Onze middag, avond en zelfs nacht waren wel een beetje verpest hierdoor want er liep nog een borg van 1000 euro. Pas de volgende ochtend zag Manuel dat die ingetrokken was en ontvingen we bij het ontbijt een mail dat de auto gevonden was en alles in orde was. Pffff… dat zijn wel de mindere dingen maar we hebben weer een les geleerd!

We hebben besloten om het Nationaal paleis toch niet te gaan bezoeken. Het schijnt nogal tegen te vallen en bovendien wordt het nu helemaal gerestaureerd. In plaats daarvan hebben we een flinke wandeling langs de Mekong gemaakt.

Killing Fields en S21

Onze laatste dag in Phnom Penh hebben we doorgebracht in de Killing Fields en S21 martelschool. Reizen is niet alleen fun en dit hoort er zeker bij.
Ik kan het niet laten om wat achtergrondinformatie te geven. Cambodja heeft een veelbewogen geschiedenis achter de rug. In de jaren zestig en zeventig had de bevolking behoefte aan rust na o.a. Amerikaanse bombardementen en incidenten tussen de Zuid-Vietnamese troepen. De Rode Khmer, onder leiding van Pol Pot, zou dit brengen. Hij richtte zich vooral op het laagopgeleide plattelandsvolk, de motor van de samenleving. De bevolking werd gedwongen naar het platteland te gaan en de steden werden verwoest. Ongehoorzaamheid werd bestraft in de vorm van mishandeling of executie. Dit ging zo ver, dat iedereen die als een intellectueel werd beschouwd (bijvoorbeeld door het hebben van een hoge opleiding of zelfs een bril) werd gezien als de vijand van de Rode Khmer. Er zijn ongeveer 2 miljoen Cambodjanen vermoord. Destijds was dat een derde van het totaal aantal inwoners van Cambodja.

Het Tuol Sleng-museum, beter bekend als Genocide Museum is een museum gevestigd in een oude school die door de Rode Khmer werd omgebouwd tot de beruchte “gevangenis S21” (Security Prison 21) en waar duizenden gevangenen werden ondervraagd, gemarteld en vermoord.

Ik denk dat er weinig verbeelding nodig is bij alle wreedheden die door de Rode Khmer zijn uitgevoerd. We waren er echt allemaal even stil van. Het is echt een aanrader om ook bij S21 een audiotour te doen. Op die manier krijg je niet alleen veel informatie maar komt het verhaal nog meer binnen. We konden er niet bij dat die Pol Pot na alle wreedheden gewoon nog aan de macht is gebleven en als leiding van de Rode Khmer gezien werd, bizar!

Een heftige dag die we toch positief wilden afsluiten. Vandaar dat we nog even lekker gegeten hebben op de rooftopbar van het Sun&Moon hotel.