Vanuit Battambang was het een hele reis om in Koh Rong Samloem te komen. Om 23 uur was het tijd voor een groot avontuur: een busrit met een nachtbus ofwel ‘hotelbus’. We hebben in Bangkok ook een nachtbus genomen en dat was prima maar deze keer hadden we na het boeken slechte dingen gehoord over de busmaatschappij: veel ongelukken, dronken chauffeurs, kans op diefstal van bagage onderin de bus etc. Dus echt gerust waren we er niet op. Er is nog een andere busmaatschappij maar als je daar op Googlede kwam je ook geen fraaie dingen tegen. Sowieso lazen we toen ook dat je eigenlijk geen nachtbus in Cambodja moest pakken. Maar er zijn maar weinig alternatieven. Ons hotel op het eiland was al geboekt en we hadden geen speling om een dagbus te nemen.
Dus we hebben toch de gok maar gewaagd maar wel afgesproken dat als we ons onveilig zouden voelen, we uit zouden stappen en dan verder te zien wat we zouden doen. Nou, het viel echt enorm mee! Niets aan de hand! De chauffeur reed keurig en we hebben ook al onze spullen nog. Ik was eigenlijk ingedeeld op sekse dus ze hadden me eerst bij een andere vrouw ingepland. Mooi niet dus want de bedjes zijn maar smal. Maan en ik hebben geen oog dicht gedaan maar dat kwam vooral door de kwaliteit van het wegdek. Rond 5 uur in de ochtend waren we in Phnom Penh waar we in een luxe minivan terecht kwamen richting Sihanoukville. Van daaruit konden we met een speedboot naar Koh Rong Saloenm. In totaal 17,5 uur onderweg geweest maar onze eindbestemming mag er wezen: leuke huisjes op een bounty eiland! Even helemaal niets doen (op lesgeven na dan) en de duikcursus van Manuel. Time to relax!
Manuel heeft op een avond ook de route naar de andere kant van het eiland (Lazy Beach) gelopen om daar de zonsondergang te zien. Met een heleboel prachtige foto’s als eindresultaat. Op de terugweg was het wel erg donker om door de jungle terug te lopen maar kwamen een hoofdlamp en een stok tegen eventuele honden goed van pas.
Tussendoor zijn we nog van hotel gewisseld omdat we hier nog langer wilden blijven. Het eerste hotel, Sweet Dreams, lag wat rustiger en bood huisjes direct aan het strand. Het is in handen van een paar Oost blokkers die hun best doen maar niet echt gastvriendelijk zijn. Als je dat allemaal aanschouwt hebben ze nog veel te leren en is het bijna zonde dat ze van deze prachtige plek niet iets veel gavers maken… Wij, als beste stuurlui aan wal, hebben al helemaal verzonnen wat wij zouden aanpassen haha! Het tweede hotel, Sara Resort heeft geen huisjes aan het strand maar heeft een heerlijk restaurant en fijne, moderne huisjes.
Manuel zijn droom komt nu echt uit: hij gaat duiken. De rest van het gezin deelt deze passie niet. Hij heeft voor de zekerheid eerst een soort introdag gevolgd met wat theorie en twee duiken en daarna heeft hij besloten om alsnog zijn PADI halen in de daarop volgende twee dagen. Voor hem zijn het lange dagen en er moet dus ook geleerd worden! Dat laatste geldt ook voor de boys, we zijn een mooie inhaalslag aan het maken maar het is nog steeds een beetje zoeken hoe we alles het beste kunnen inpassen. Maar ik ben enorm tevreden over mijn leerlingen haha!
