Na een paar relaxdagen op Phuket is het tijd voor onze tweede bestemming: de jungle tocht in Koh Sok National Parc.

Om 8 uur werden we weer opgehaald door de chauffeur van twee dagen geleden. Op het moment dat we het hotel wilden betalen merkten we dat we de creditcards van Maan niet konden vinden. Onze inpakplanning was niet helemaal handig dus we hadden weinig tijd en alles was er gewoon maar ingegooid. Maar we hadden dan ook geen enkel idee waar ze waren. We hebben de kamers nogmaals gecheckt en geconcludeerd dat ze ergens in de backpacks moesten zijn. Dat bleek ook zo te zijn. Lesson learned.

Onderweg werden we verrast door een regenbui en natuurlijk waren we daar niet op voorbereid. Onze chauffeur had een grote terreinwagen maar geen minivan dus onze bagage was op het dak gelegd. De regencovers voor de backpacks waren niet makkelijk te vinden dus we hebben een deel van de bagage nog even naar binnen gehaald en op schoot gelegd voor het laatste stukje. Met de chauffeur hebben we nog een leuk verlaten strand, schildpaddenopvang en een tsunami memorial bezocht. Onze eindbestemming was een jungle resort met hutjes op palen, maar wel met airco! In Kao Sok zijn bijna alleen maar Nederlanders te vinden. Niet normaal hoeveel er verblijven in deze Nederlandse enclave! Overal hoorde je alleen maar de Nederlandse taal, wij noemden het Kao Sok Center Parcs!

Aan het einde van de middag zijn we in een tube over de rivier gegaan waarbij we nog in een mooie plensbui terecht kwamen. Waar ik bang voor was gebeurde: bij een boom viel ik uit band en kwam er zelf niet meer in. Door stroming sleepten mijn voeten en knieën over de stenen, dat was echt niet tof. Maar de begeleider en Jasper hebben me gelukkig weer in de band gekregen!

Na ons avondeten wilden we een jungletocht boeken maar bij de een kreeg je wel korting maar geen veilige plek voor je bagage en bij ons hotel dus precies andersom. We vonden het nog lastig om onze spullen onbeheerd achter te laten. Toch nog dat materiële waar ik van dacht dat we dat een beetje achter ons zouden laten. Maar we hebben natuurlijk ook kostbare spullen bij ons en we zijn net begonnen met onze wereldreis. We kwamen er maar niet uit en hebben de hele avond zitten te dubben over de jungle tocht.

De volgende dag hebben we toch besloten om het te gaan doen dus vroeg op om alles in te pakken en in de bagagekamer van het hotel te droppen en de meest kostbare spullen meegenomen naar de jungle. Eerst zijn we met een minivan naar een lokale markt gegaan waar we poncho’s en waterschoenen voor Aram en mij hebben gekocht. Daarna kwamen we bij de pier aan en werden we met longtail boten (tocht van een uur met wat regen) naar de hutjes gebracht. Wij hadden de laatste twee hutjes aan het einde van de rij. Super basic maar wel voorzien van douche, wastafel, toilet, matras en ventilator. Wij waren bang dat het enorm warm zou worden maar dat viel echt mee. De avond ervoor was er een echte storm geweest maar dat is ons gelukkig bespaard gebleven.

Het programma werd in een andere volgorde gedraaid en ook werd de grot geskipt maar dat mocht de pret niet drukken. Na de Thaise voetballertjes zijn grotten wat minder populair geworden. We begonnen met een late lunch en toen was het tijd voor het hoogtepunt van de trip: een hike van zo’n 2,5 uur (i.p.v. 45 minuten zoals gemeld in ons programma maar dat vonden we geen probleem). Wat een bijzondere beleving! De waterschoenen van Aar en mij waren niet bijzonder effectief want onze hak schoot er telkens uit dus ik kan iedereen hierbij aanraden om in elk geval iets met veters te kopen. Maar na een half uur waren ze zo nat en vol modder dat ze toch aan onze voeten bleven zitten. Bijzonder om modder, water, planten en rotsen af te wisselen. Aan het einde vonden mijn rug en nek het niet meer zo leuk maar we hadden dit in geen geval willen missen!

Na de tocht was er nog even tijd om te kajakken en te douchen met koud water. In de haast waren we de shampoo en douchegel vergeten dus veel schoner werden we niet na de douche. Dat hoort bij de survival ervaring zullen we maar zeggen! Na het diner was er ook licht en elektriciteit en zaten de meeste mensen bij elkaar in de gezamenlijke ruimte. Onze boys hebben allerlei kaartspellen geleerd van Jasper en Iris en van jongens die we daar hebben leren kennen: Bart en Niels. Maan en ik zijn nog voor het einde dat er elektriciteit was (22.30 uur) naar ons hutje gegaan want we waren doodmoe. Maar ja, in zo’n hutje zijn wel veel geluiden. Sowieso het lopen op de steiger maar natuurlijk ook alle beesten in de jungle rondom ons. Werkelijk, wat een maffe dierengeluiden hebben wij gehoord! Van een soort wekker tot een alarm. Maar ik hoorde op een gegeven moment zelfs de vissen onder ons boven water komen om adem te halen. Dat werd dus weer een nacht amper slapen. Om 5.30 uur werd de rest wakker gemaakt door het geschreeuw van de apen. Hoe bijzonder!

Maan en ik hebben de kajak gepakt in de vroege ochtend om 6.30 uur in plaats van met de boot mee te gaan omdat we gehoord hadden dat ze toch bijna nooit dieren zien. Deze keer natuurlijk wel…Wij waren ook in de buurt van de krijsende apen maar hebben helaas niets gezien.
Verder stond er nog maar weinig op het aangepaste programma, behalve dan een paar rotsen die op Ha Long Bay moesten lijken. En toen was het tijd om afscheid te nemen van onze reismaatjes Jasper en Iris! Dat was echt jammer want we hebben echt genoten van hun gezelschap en hun ervaringen!

Nadat we onze bagage hadden opgehaald was het tijd voor een andere locatie in hetzelfde dorp. We konden niet bijboeken i.v.m. een bank holiday wat inhield dat we voor de allereerste keer wat langer met de backpack moesten lopen naar ons nieuwe hotel. Dat was iets meer dan kilometer dus niets spannends maar in de volle zon en zonder de backpacks goed geladen te hebben (want snel ingepakt, we leren het ook nooit) viel dat toch best tegen.

Aangekomen bij het hotel bleek dat haastige spoed zelden goed is want Maan had tijdens het ontbijt de vorige dag snel geboekt en daarbij de verkeerde datum gekozen, die van de dag ervoor. En omdat het zo druk was moesten we genoegen nemen met de left overs: in dit geval vieze, muffe kamers met stinkende badkamers. Van buiten zag het er leuk uit maar binnen was het echt een drama. Maar goed, dat moet je ook meegemaakt hebben en uiteindelijk hebben we toch nog een beetje korting gekregen. We waren opgelucht toen we er weg waren! Die avond hebben we toch besloten om naar de eilanden te gaan. Niemand blijkt in staat om goede weersvoorspellingen te doen maar hier zou de minste last van het regenseizoen moeten zijn, dus op naar Koh Samui met een schoon hotel!