Na een bus- en bootreis van 4 uur vanuit Cat Ba kwamen we aan in Hanoi, de hoofdstad van Vietnam. Hier hebben we weer een appartement gehuurd voor een week omdat de jongens en ik toe zijn aan rust. We hebben twee weken lang veel gereisd en nergens langer dan 2 of 3 nachten gebleven dus het is weer relaxtijd!

Dat betekent wel dat wij Sapa en omgeving niet gaan zien. Maar omdat de rijstvelden al geoogst zijn twijfelt Manuel nu ook. Voor hem is dat een van de redenen om naar Ninh Binh te gaan, de hoofdstad van de provincie en zo’n honderd kilometer ten zuiden van Hanoi.

Hanoi

Maar ook hij wil even een paar dagen rust. De eerste avond eten we heerlijke dim sum, vlakbij onze accommodatie. Het appartement is iets minder luxe als die in Ho Chi Minh maar het is hier echt moeilijker om iets in het Old Quarter te vinden. En het is alsnog prima. Tenminste, dat denken we de eerste dag. De volgende ochtend worden we echter wakker geboord met een trilboor en het lijkt alsof die de kamer binnenkomt. Het gebouw naast de onze wordt compleet gerenoveerd. Hoe fijn om 7.00 uur in de ochtend. Degene waar we het van huren vindt het ook vervelend en we kunnen kiezen tussen de boeking annuleren of naar een andere locatie te gaan. Dat blijkt een homestay met maar liefst 6 slaapkamers te zijn (die we helemaal voor onszelf krijgen) waar we de volgende dag in kunnen trekken.

In het weekend worden de straten in het centrum afgezet voor de walking street. Er is letterlijk vermaak voor jong en oud. Aram was al jaloers dat hij hier niet was opgegroeid want de kids konden hier allemaal in elektrische auto’s rijden, dwars over de hele straat! Er waren dansers, zangers, Kapla bouwplaatsen, kraampjes met souveniertjes en natuurlijk eten. Wij hebben ook  heerlijk op minikrukjes aan een minitafeltje van streetfood genoten. Maar daarna wel een Mc Flurry Oreo gehaald bij de McDo. Gewoon omdat er eentje in Hanoi zit haha!

Tijdens onze wandeling kwamen we kinderen tussen naar schatting 8 en 14 jaar tegen die vroegen of wij Engels met hun wilden spreken. Zij bleken met hun lerares op pad te zijn om hun talenkennis te verbeteren. Noah moest wel lachen. Hij zou dat nooit doen, in de avond, in het weekend met school bezig zijn.
Ze stelden zo’n beetje allemaal dezelfde vragen en je merkte dat vooral de jongsten het uit het hoofd hadden geleerd want als je vroeg wat hun lievelingskleur of -dier was, gingen ze gewoon door met hun riedeltje. Maar hoe dan ook: een prachtig initiatief want Engels kan echt het verschil maken voor de toekomst van deze kinderen!

En dan gaan onze wegen zich kortstondig scheiden. Maan gaat twee nachten naar Ninh Binh en ik blijf met de kids in ons huis in Hanoi. Manuel vindt een week op een plek te lang en wij zijn reismoe. Elke keer 2 a 3 nachten op een plek en dan weer een reisdag begint zijn tol te eisen. Bovendien hebben we een vol programma gehad dus op het moment dat de kinderen in Nederland genieten van hun herfstvakantie gaan wij nog een inhaalslag doen in Vietnam. Maar daar hebben we ook lekker de tijd voor. Het enige wat we van doen is een fietstocht van 3,5 uur door Hanoi en het platteland er net omheen met Friends travel Vietnam. Het is jammer dat er geen andere aanmeldingen zijn maar we hebben dus een prive tour.

Fietsen in Hanoi

Tijdens het fietsen leren we een aantal dingen van onze gids. Het verkeer is een gekkenhuis maar dat wisten we natuurlijk al. De gids vertelt dat iedereen toetert om ‘hoi’ te zeggen haha. Nou, we komen heel wat ‘hoi-zeggers’ tegen tijdens onze fietstocht. Hij vertelt verder dat een Vietnamees drie opties heeft als hij door de politie wordt aangehouden:

-Run: wegrennen want de politie komt je toch niet achterna
-Happy calls to VIP: blijf staan en bel alle bekenden die je kunt verzinnen met aanzien. Resultaat: jij krijgt geen boete en de politieman maakt kans op promotie omdat hij jou heeft laten gaan
-Happy corruption: als voorgaande scenario’s niets opleveren geef je tussen wat pasjes gestopt wat geld: jij betaalt dan maar de helft van de boete, en hij houdt dit extra geld

In Azië kwamen we makkelijk weg met last minute planningen maar nu we proberen om een camper in Australië te boeken, blijkt dat dat lastiger is. We hebben daarom nu maar  de vliegtickets geboekt voor de reis van Kuala Lumpur naar Darwin, van Perth naar Cairns en zelfs al de terugreis van Sidney naar Amsterdam. Op eerste Kerstdag zullen we landen in Amsterdam!

Bye bye Vietnam

Het is na precies een maand tijd om afscheid te nemen van Vietnam.

-Het land van de lekkere koffie
-Het land met de meest makkelijk te kraken WiFi passwords (meestal 1 tm 8)
-Het land waar kip in stukken wordt geknipt met een schaar (onmisbaar in de keuken, ook groente wordt geknipt)
-Het land met de lage plastic krukjes en tafeltjes
-Het land met de lekkerste mango’s en de meeste soorten fruit
-Het eerste land waar we temperaturen onder de 25 graden hebben meegemaakt
-Het land waar in Hanoi een rood stoplicht nog kan betekenen dat mensen misschien stoppen
-Het land waar bijzonder weinig mensen Engels spreken en Google translate echt een must is
-Het land waar je constant getoeter hoort
-Het land waar rochelen en voordringen heel normaal is
-Het land waar personal space niet nodig is
-Het land met ontzettend vriendelijke mensen die je willen helpen
-Het land waar lange nagels bij mannen hip zijn
-Het land waar altijd teveel personeel in een winkel rondloopt

Het is na drie maanden reizen tijd voor land nummer vijf: Maleisië en in het bijzonder Kuala Lumpur.