Gibb River Road deel 1
Ik heb al een tijdje stress over het feit dat we de Gibbs River Road gaan rijden. Een onverharde weg door de middle of nowhere waarbij je ook water moet oversteken. Dat laatste lijkt me zoooo eng, ook met een 4WD auto met snorkel. Van tevoren heb ik natuurlijk wel ingestemd met het plan maar ik heb spijt als haren op mijn hoofd. Zeker als ik het een en ander ga Googlen. Er is net weer een motorrijder vermist en dood teruggevonden etc. En dan komen we er ook nog eens een dag van tevoren achter dat veel accommodaties gesloten zijn op deze weg. Dat geeft me helemaal een unheimisch gevoel. Manuel geeft aan dat we als compensatie voor de stress ook vanuit twee kanten een deel kunnen rijden en dan uiteindelijk de Highway 1 kunnen rijden met twee stukken Gibbs River Road. Dat vind ik een prima plan!
Als we eenmaal deze weg oprijden liggen er verdacht veel autobanden als stille getuigen van de gravelweg langs de kant. Niet voor niets dus dat veel auto’s twee reservebanden hebben. Onze auto heeft er helaas maar eentje, niet teveel aan denken…. Als we eenmaal bij het stuk komen waar Maan naar uit heeft gekeken, is dat een bittere teleurstelling. De Pentecost Crossing is bijna helemaal zonder water. Ik ben stiekem opgelucht (want het zou een in mijn ogen enorme tocht door het water naar de overkant zijn) maar vind het wel heel sneu voor Manuel. Dat risico loop je dus als je na het Dry season deze route rijdt. Ook de Emma Gorge is afgesloten en kunnen we dus niet bezoeken.
Wyndham
Na Gibbs River Road gaat de reis verder richting Wyndham. Er werd enorm aan de weg gewerkt dus we dachten dat we naar een echte stad reden. Maar nee dus, we kwamen in een plaats waar je al depressief van werd als je er door heen reed. Daar is wel het Five Rivers Lookout point waar je uitzicht hebt op vijf rivieren die samenkomen en wat de warmste plaats in Australië is met een gemiddelde temperatuur van 37 graden.
Bungles Bungles
De rit wordt vervolgd via de Northern Highway richting Warmun waar we twee nachten verblijven op een schattige kleine camping om daarna de Bungles Bungles te bekijken.
Die dag hebben we heel wat uren in auto gezeten voor iets van 120 kilometer maar het was de moeite waard! De Bungles Bungles bergen zijn gaaf en indrukwekkend om te zien! En we zijn daarna ook nog gewandeld naar George Cathedral. Ook mooi, ondanks is het feit dat ook daar bijna geen water was. Wel veel dode kikkers, heel zielig! Door de droogte was de wandeling erheen ook prima te doen (normaal is het een klasse 4 wandeling waarvoor je in goede conditie moet zijn en bergwandelingervaring moet hebben). En ik heb onverwachts de ‘doorhetwaterrijden’ vuurdoop gehad op deze 4WD route. Ik vond het eerst doodeng maar op de terugweg ging het beter. Had ik me enorm druk gemaakt om de Gibbs River Road, waar uiteindelijk niets spannends aan was. En nu verwachtte ik niets en kreeg ik alles waar ik de dag ervoor bang voor was. Maar gelukkig staat er nergens veel water dus viel het mee. Mij lijkt deze route overigens echt niet te doen net na het regenseizoen.
Fitzroy Crossing
Tijdens de rit van Warmun naar Fitzroy, zo’n 500 kilometer, komen we maar liefst een heel dorp tegen. En voor ons hele leven hebben we nu al genoeg dode koeien en kangoeroetjes gezien. Verschrikkelijk…
In Fitzroy Crossing zijn we naar toeristeninfo gegaan. Het hele King Leonard National park zou afgesloten zijn i.v.m. onderhoud en dierenverzorging. Dat is een tegenvaller. Ook de Geike gorge is niet bereikbaar vanwege bosbranden. Daar zitten we dan in een plaats van niets. Het vervelende is dat we er al vroeg waren en we kunnen wel al de camping op, maar je wilt vanwege de hitte echt niet voor 17 uur buiten zitten. Het is hier zo warm! Rond de 42 graden en ‘s nachts koelt het af naar rond de 30 graden. Lijkt waarschijnlijk heel fijn vanuit het koude Nederland maar deze hitte mat af, je slaapt kort en slecht dus het is niet echt een pretje. Daarom wisselen we af met hotels maar in veel plaatsen heb je die amper. We hebben al twee ventilatoren gekocht voor in de daktent en de gewone tent. Dat is de beste investering ever volgens de jongens!
In de supermarkt hier heerst al de kerstsfeer. Alles is versierd met kerstslingers. Dat voelt heel onwerkelijk met die bloedhitte van 42 graden buiten.
Derby en Gibb River Road deel 2
In Derby nemen we weer een hotel. Airco kan zoooo fijn zijn! De volgende dag rijden we de Gibbs River Road weer op omdat we bij de tourist info hebben gehoord dat de weg vanuit deze kant open zou zijn om Windjana Gorge en Tunnel Creek National Park te bezoeken. We rijden 125 kilometer die kant op en pas als we af willen slaan staat er een bord midden op de weg dat de weg afgesloten is… Kunnen we weer terug. De weg viel sowieso al bijzonder tegen omdat een groot deel gewoon geasfalteerd is. Manuel heeft al besloten om een keer terug te komen om de Gibb River Road met water te berijden want dit had voor hem het hoogtepunt van deze rit moeten zijn.
Broome
We rijden maar meteen door naar Broome en lunchen op de picknickplaats bij de Boab prison tree. Niet fraai wat zich toen heeft afgespeeld toen zogenaamde ‘blackbirders’ de Aboriginals ontvoerden om te laten werken als duiker of arbeider in de parelindustrie.
Respect overigens voor de ‘bordjesomdraaiers’ bij wegwerkzaamheden die in de bloedhitte en in het rode stof nog steeds lachend naar je zwaaien! Het valt ook op dat bijna alle auto’s hier wit zijn en allemaal 4WD. Leuk om te zien bij een school: allemaal ouders met witte auto’s op een rij die op hun kinderen wachten.
Broome is leuk! Gezellige sfeer, minder outback gevoel en meer een surf sfeer. En belangrijk: de temperatuur is hier om 16 uur maar 31 graden! We gaan even wat drinken aan Cable Beach en zien daar een prachtige lichtblauwe zee en wit strand. Eten doen we ‘s avonds in de pub met veel vlees. Leuke ervaring om te eten tussen het gokken op paarden- en hondenraces.
En wat is het heerlijk om niet helemaal bezweet de daktent in te hoeven gaan. Zelfs de ventilatoren hoeven niet aan. Keerzijde is wel dat het ‘s nachts begint te regenen en ik eruit moet om alle stoelen onder de daktent te zetten en de tent van de jongens dicht te doen want die slapen overal doorheen.
Cape Leveque
We besluiten om nog een stuk boven Broome te gaan bekijken omdat we nog tijd over hebben voordat we de auto moeten inleveren. Niet geheel toevallig is dit een 4WD weg die leidt naar Cape Leveque. Voor de zekerheid hebben we wel maar even de camping gebeld om te checken of ze open zijn en dat is gelukkig het geval. Na allerlei soorten wegen te hebben bereden is het nu de beurt aan de zandvariant. Denk je alles gehad te hebben: niet dus. En om mij aan te moedigen staan er allerlei autowrakken langs de weg en zie je weer veel kapotte banden. Gelukkig is het off-road stuk slechts 86 kilometer en kom je ook veel mensen tegen. Daarna bezoeken we nog een schattig kerkje in Eagle Bay. En als kers op de taart, eindigen we bij een bijna verlaten strand waar de jongens lekker kunnen voetballen en waar we zwemmen. Wat een mooi blauw water, wit strand en rode rotsen! Manuel heeft het weer druk met fotograferen van de zonsondergang en staat ook in de ochtend vroeg op het strand om alles vast te leggen. In de avond wordt het echt pikdonker en begint het te waaien. Net iets te hard naar mijn zin maar daardoor koelt het wel flink af. Heerlijk! Zodra het lucht wordt, stopt ook de wind en loopt de temperatuur weer op. We gaan nogmaals richting Broome om in een appartement bij te komen van deze twee weken. Maar ook om nog flink aan school te werken. Dat is er deze week een beetje bij ingeschoten. Rijdend op off-road wegen is het erg lastig om te lezen en te leren.
Het is einde oefening van ons camping life. De meesten onder ons vinden dat niet erg alhoewel je merkt dat als de temperatuur daalt, het veel beter te doen is. We gaan vroeger naar bed en iedereen is al vroeg wakker. Zelfs de jongens staan om 6 uur al naast hun bed. Dan staan we op, ontbijten, douchen, pakken alles in, tanken en doen boodschappen zodat we rond 8 uur weer onderweg zijn. Dat zal de komende weken wel iets anders worden als we een gewone huurauto hebben en in hotels gaan slapen.
Goed verhaal , heel duidelijk! Wat een belevenissen. Prachtig die rood-gestreepte bijenkorven. Wij volgen alles nauwgezet op de atlas die al weken op de tafel ligt, geopend op de bladzijde waar jullie op dat moment zijn…..en de Gibb River Trail Road vergeet ik ook nooit meer!
Ik begrijp dat de jongens juichend de camper in gaan, aan de oostkant!
Ja wie had dat ooit kunnen denken he? Haha!