Onze eerste vlucht vanuit Kuala Lumpur leidde ons naar Singapore. Het duurde even voordat we opstegen en daardoor werd de vlucht, die eigenlijk een uur zou duren, gereduceerd tot een krappe 40 minuten. Op het vliegveld in Singapore ontstond even verwarring: moesten we nou naar gate D42 of C24? De kids hadden een ernstige voorkeur voor de eerste want de eindbestemming daarvan was Amsterdam… Maar niet dus, we zijn op weg naar Darwin! We hebben een nachtvlucht om 23 uur die 4,5 uur duurt. Door het tijdsverschil komen we rond 5 uur aan in Darwin.

Darwin

De eerste veranderingen die ons opvielen:

• We kunnen iedereen verstaan en alles lezen
• Wc-papier in toilet in plaats van in de prullenbak
• Stoppen voor rood licht
• Ook palmbomen en warm
• Ruim opgezet, wat een ruimte
• Bij elk huis meerdere auto’s en bij voorkeur geparkeerd onder huis
• Ander landschap, rodere grond, veel roofvogels
• Andere prijzen: 18 euro voor 2 koffie, water en 3 muffins

We arriveren met de taxi al om 7 uur ‘s ochtends bij ons appartement en de receptie is nog niet open. Balen, we zijn moe, hebben het warm en hadden gehoopt in elk geval neer te kunnen ploffen bij het zwembad. Maar gelukkig hoort de vader van de eigenaar ons en hij regelt dat wij, na een kopje thee bij het zwembad, alsnog ons appartement in kunnen. Dat is een fijne meevaller!

Na een paar uur op bed liggen gaan we onze omgeving verkennen. De eerste stop is bij de supermarkt voor broodjes en water. Vanaf nu gaan we niet meer elke dag minimaal twee keer per dag uit eten want de restaurantprijzen liggen hier wel wat anders, zelfs hoger dan in Nederland. De kinderen lachen mij al de hele reis uit omdat ik op het budget probeer te letten en dat zal hier in Australië wel moeilijker worden.

Rondom de supermarkt zien we de eerste Aboriginals. Maar ook de eerste poster met daarop een tekst in de trant van: wij proberen om een mix te maken van oorspronkelijke en nieuwe bewoners van Australië. En ook bij de telefoonwinkel Telstra waar we simkaarten kopen hangt een bordje met ‘wij respecteren de oorspronkelijke bevolking’. Het feit dat dit er allemaal hangt, geeft ons het gevoel dat dit nog lang niet gerealiseerd is. Maar het is pas onze eerste dag; we gaan het zien!

Manuel gaat ‘s avonds nog even bij de haven fotograferen en ziet dan vleermuizen die net zo groot zijn als zeemeeuwen. Alles is groot in Australië! Dat hadden we ‘s ochtends ook gezien bij de mieren die hier rondlopen. De volgende dag is het tijd voor de kapper. Na de grappige street barbershop in Kampot gaan de mannen deze keer naar een ‘normale’ kapperssalon in Darwin zodat ze netjes verschijnen in de outback haha! En dan gaan we de off-road wagen met daktent en losse tent ophalen. Na een uur uitleg en oefening weten we hoe alles werkt. Daarna halen we de kids en de bagage op om naar de K-Mart te gaan voor servies, beddengoed, bestek en pannen. Dan nog wat boodschappen en we zijn er klaar voor.

Kakadu Park

We rijden zo’n 80 km via de Arnhem Highway naar Corrobee Parc. Op de camping spotten we onze eerste kangoeroes, of eigenlijk walibi’s want ze zijn klein qua formaat, die daar met bosjes rondlopen. Het opzetten van de tent valt reuze mee en de daktent hadden we al geoefend dus we zijn snel klaar. Even lekker zwemmen want het is hier behoorlijk warm. Tussen de 35 en 40 graden. Dat het maar weinig afkoelt merken we ‘s nachts. We liggen weg te zweten in de tent, niet normaal! En wij maar denken van tevoren dat Azië primitief was… Dit is niet heel fijn zonder airco! En een paar asocialen een stuk verder die tot 3 uur veel lawaai maken (ondanks dat Maan vriendelijk vroeg of het wat zachter kon) maakt onze eerste kampeernacht niet echt tot een succes….

De tweede dag zijn we blij dat we de auto in kunnen: airco! Maakt niet uit waarheen we rijden als we maar in de airco kunnen zitten! We rijden Kakadu National Parc in en stoppen uiteindelijk in Jabiru waar we boodschappen doen en alvast een camping uitzoeken (Kakadu Resort). Water is hier echt duur: 8 liter voor 13 dollar (1 AUD is ongeveer 60 eurocent. Maar we zitten ook zo’n 300 km van Darwin, bij de enige supermarkt in de wijde omtrek). In de East Alligator River zien we onze eerste krokodillen lekker dobberen in het water. Daarna gaan we afkoelen bij het grote zwembad en de tent opzetten. Dat laatste valt tegen in de hitte met een hele harde ondergrond. Gelukkig kan de tent nog een nachtje extra blijven staan…

We zijn allemaal moe en geïrriteerd, mede door de hitte en het slaapgebrek. Na een veel betere nachtrust besluiten we dat waar mogelijk en betaalbaar, we het kamperen gaan afwisselen met een hotel. Want deze hitte is iets wat we niet voorzien hadden.

Rondom onze tenten zijn bijzonder veel beesten te vinden, meer specifiek kakatu’s. Hele zwermen witte vogels vliegen en lopen hier rond. Mooie beesten maar ze moeten niet zo’n herrie maken! Gisterenavond werden ze volgens ons verjaagd door een roofvogel en dat vonden we niet erg. Eindelijk rust.

We hebben de eerste Aboriginals site Nourlangie ofwel Burrungkuy rock art site bezocht met mooie muurschilderingen. Jammer dat je in dat gebied constant wordt aangevallen door vliegen die in je gezicht willen komen. En het zijn volhouders!

Daarna zijn we helemaal naar bijna het einde van het park gereden voor de Gunlom waterval omdat daar nog water te zien zou zijn, maar toen we daar in buurt kwamen zagen we dat de weg was afgesloten vanwege filmopnames. Toen we een paar jaar geleden in Solden aan het skiën waren, werd de James Bond film opgenomen. Zal dat weer het geval zijn? We zijn toch een heel eind die kant opgereden maar het laatste stuk konden we echt niet doorrijden. We zullen het niet weten…

Op de terugweg (wij hebben de tent van de kids halverwege in het park laten staan bij de tweede camping omdat we geen zin hadden om die weer op te moeten zetten) zijn we nog even gestopt bij Jim Jim Billabong waar we weer croco’s hebben gespot in het meer.

Koken in het donker is geen onverdeeld succes merken we als we dat eens gaan proberen. We hebben hoofdlampjes maar die kunnen we natuurlijk op dat moment natuurlijk niet vinden. Ook de zaklamp blijkt niet handig, we moeten echt een campinglampje gaan kopen. Maar de iPhones helpen ook in geval van nood.

De volgende dag hebben we de 4WD weg naar Jim Jim Falls genomen om de waterval te bekijken. Na een rit van 2 uur over gravel en de laatste 10 kilometer over een zandweg met water begonnen we aan de wandeling van 2 kilometer. Niks spannends zou je zeggen,  maar dat voelt toch anders als je de hele tijd vliegen uit je gezicht moet slaan, de temperatuur 40 graden is en de weg een soort klautertocht over rotsen is. Maar… alhoewel de waterval is uitgedroogd worden we wel beloond met een verlaten strandje aan het water met uitzicht op 150 meter hoge rotsen. Niet voor niets dus!

Daarna moeten we nog een hele autorit (normaal zijn we blij met autoritten want dan hebben we airco) naar Katherine. Niet helemaal goed gepland maar we hebben een doel: daar hebben we een hotelkamer met airco!

Dat bevalt wel: geen tent opzetten en zo een koel bed inploffen. Zeker na een bezoekje aan de McDonalds die om de hoek blijkt te zitten. In de boom tegenover de Mc blijkt een hele zwerm enorme vleermuizen te zitten. We krijgen een deja vu vanuit Thailand, alleen zijn ze hier een stuk of 5 keer zo groot.

Tijdens onze trip van Katherine naar Kunnunura (500 km) komen we ongelooflijk veel dode dieren langs de weg tegen. Verschrikkelijk voor mijn dierenhart om te zien. Veel koeien en Walibi’s… Daarnaast blijven ook alle autowrakken als stille getuigen langs de kant liggen.

Bij de grens van het Northern Territorium naar West Australië kwamen we door een quarantaine zone waar we al ons fruit en groente moesten inleveren.  Daar waren we niet op bedacht, zonde!

Net voor het donker bereiken we Kununurra. We hebben hier een huisje op een park gehuurd voor twee dagen. Lekker! En goed getimed want zodra we binnen zijn begint het te onweren, regenen en waaien dus we zijn blij dat we niet in onze tentjes zitten!