We hebben al eerder besloten om te vliegen naar Hanoi omdat we zo’n lange bus- of treinreis niet zien zitten. Uiteindelijk zijn we toch weer een dagje zoet met een taxiritjes van Hoi An naar Da Nang, de vliegreis naar Hanoi en dan nog een behoorlijke taxirit en boottocht naar Cat Ba. Dat hakt er toch weer in! Cat Ba is de plaats waarvandaan we vertrekken voor een private tour naar Halong Bay. We hebben een tour van twee nachten en drie dagen waarvan de eerste dag al begint op het moment dat we aankomen op het vliegveld. Wel een keer fijn om niet alles zelf te hoeven regelen. Maar als we aankomen in het hotel vragen we ons wel af wat onze verwachtingen mogen zijn. We betalen 900 dollar voor deze trip en komen de eerste nacht in een superschoon maar wel echt enorm verouderd hotel aan. We krijgen er ook heerlijk eten maar de harde bedden zorgen voor een slechte nachtrust. Maan had de organisatie gevonden via Trip Advisor en daar kreeg deze een hele goede beoordeling.
Maar goed, de boot is natuurlijk belangrijker en die bleek helemaal prima te zijn. We hebben een hele boot voor onszelf en daarnaast nog de beschikking over een gids, een kok en de kapitein. Het eten is echt meer dan geweldig: we krijgen echt heerlijke visgerechten, spring rolls, groenten, rijst en fruit. Ook allerlei zaken die we nog niet vaak gegeten hebben. We volgen een heel programma met veel kajakken door grotten, eilandjes ontdekken, genieten van het uitzicht op de boot, een hikingtocht, een echte lagoon etc.
Het einde van de drone?
En daar in die lagoon gaat het fout. Maan wilde een mooie foto van boven de lagoon maken maar de drone begint ineens een eigen leven te leiden en vliegt met 30 kilometer per uur achteruit: recht tegen een grote karstenstenen rots aan. We zien de drone zo naar beneden vallen, in het water. Noah eh ik zijn er nog snel naar toe gegaan met de kajak en we hebben de drone wel gevonden maar we denken dat deze is overleden in het zoute water. Omdat de lampjes het nog deden hebben we de drone te drogen gelegd en nu maar duimen…
Diefstal
We hielden een nare bijsmaak over aan onze boottocht toen we naar Monkey Island gingen. Op de kleine boot kwam Manuel erachter dat zijn portemonnee in een andere zak zat dan normaal. Ook ik had het idee dat mijn onafscheidelijke buidel niet meer dicht zat zoals ik dat altijd doe. Maar omdat ik er later nog wat bij had gedaan dacht ik dat ik dat vergeten was. Na de hike keek ik er nog eens goed in en bedacht me ineens dat ik er nog best wat dollars in had zitten (ook nog 70 euro overigens). En ja hoor, ik bleek emijn dollars te missen. We hebben direct onze gids er op aan gesproken en die heeft meteen met de eigenaar gebeld. Hij heeft zich honderd keer verontschuldigd en ook beloofd dat we het terug zouden krijgen.
Toen we terugkwamen op de boot liep Manuel direct naar de kapitein en de kok om te vragen wie het geld had gepakt. Vlak daarna kwam de gids ons vertellen dat een van hun had toegegeven. Het bleek de kok te zijn die een geldprobleem had. Hij had al zo’n 30 dollar weten te wisselen voor Vietnamese Dong maar we kregen alles terug. De kapitein had tranen in zijn ogen en we vonden het heel vervelend voor hem. Maar we hebben weer een wijze les geleerd: alles moet gewoon op slot zoals we altijd doen. Ik denk dat de relaxte sfeer ons even van ons a-propos heeft gebracht. We dachten dat we mensen op zo’n privé tour konden vertrouwen.
Toen we weer aan land kwamen kwam de eigenaar met een tasje eten en drinken als excuus en hij vertelde dat de mam ontslagen zou worden. Dat voelt wel een beetje dubbel: hij is daarna wel eerlijk geweest en heeft het teruggegeven. Het wrange is dat als hij dat niet had gedaan hij nog zowel zijn baan als het geld had gehouden…
Jammer dat zo’n leuke tocht op zo’n manier moest eindigen. Voor ons was na Monkey Island de lol er wel vanaf en wilden alleen maar terug naar de boot om te checken of we nog meer zouden missen. Daardoor zijn we eerder aan land gekomen dan gepland.
