Dankzij ons intensieve driedaags Ankor bezoek in Siem Reap hadden we niet aan school gewerkt dus we moesten even flink aan de slag. Schooldag dus maar dan wel op een hotelkamer en een break voor de lunch bij een sandwichbar waar ook motors werden verkocht en verhuurd. Zo’n grappige combi!
Dag met tuk tuk driver Net Sopheap
Vandaag is het weer wasdag en we hebben de was om de hoek van de straat afgeleverd. Het was dat er een wasmachine en een droger stonden maar verder was het ingericht zoals elk shopje hier. Is toch weer helemaal goed gekomen! Onze tuk tuk driver bracht ons naar de bamboetrein. De trein komt nog slechts een keer per dag langs en daarom gebruiken de locals dit om er geld aan te verdienen. Het is eigenlijk het beste te omschrijven als een bamboemat op een klein treinonderstel, voortgedreven door een motor. Voor 5 dollar per persoon zit je zo’n 20 minuten op de trein, in ons geval met z’n viertjes. Daarna kom je bij het stoppunt (lees: een paar hutjes) en daar staat de locale bevolking al op je te wachten om je wat te verkopen.
We hebben daar een leuk gesprek gehad met een vrouw en wat kinderen, waarvan er een erg goed Engels sprak. Deze jongen, die wij veel jonger schatten, had een jaar op de internationale school gezeten maar omdat die zo duur was (38 dollar per maand) zat hij nu toch weer op de Cambodjaanse school (8 dollar per maand). We hebben hem op het hart gedrukt om zijn school af te maken want hij is een goede verkoper! Wij hebben in elk geval allemaal een armbandje bij hem en zijn vrienden gekocht en de buit werd eerlijk verdeeld.
Met de tuk tuk hebben we daarna over het platteland gereden en via een brug die lekker wiebelde naar een lokaal restaurant geweest waar we voor het eerst aal hebben gegeten. Dat had niet veel smaak maar het gerecht zelf was flink gekruid. Als je hier kip bestelt krijg je ook alle botten erbij. Het vlees er van tevoren af halen zoals in Nederland is er niet bij: hakken is het motto!
Daarna zijn we naar de killing caves gegaan. Een plek waar je eerst een berg voor moet beklimmen, wat best een opgave is op zo’n hete dag. Hier werd niet gemarteld in de periode van de Rode Khmer maar mensen werden geblinddoekt naar boven gebracht en daar ter plekke gedood en in de grot gegooid die echt enorm diep is. Zo’n 10.000 mensen zijn hier om het leven gekomen. Indrukwekkend allemaal.
Van daaruit was het nog een stukje lopen naar een mooi uitzichtpunt over het landschap. Daarna konden we met een trap naar beneden. Maar geen trap zoals wij die kennen, maar meer een hindernisbaan naar beneden. Het zweet gutste over ons lijf!
En toen was het bijna 17.30 uur: het tijdstip dat zo’n 6 miljoen vleermuizen de grot verlaten. Vandaag hadden ze wat vertraging maar ze zijn er uit. Het duurt zo’n half uur voordat iedereen eruit is en na een kwartier splitst de groep zich in twee delen om ieder een eigen kant uit te gaan. Wij zijn nog even snel met de tuk tuk naar de rijstvelden gegaan om daar de zwerm ook nog te zien bij zonsopgang.
We hebben deze leuke dag afgesloten bij La Pizza, een vrij nieuw restaurantje wat heerlijke pizza’s serveert. Soms is het zoooo lekker om westers te eten! Noah zei het treffend: het is niet de allerlekkerste pizza die ik heb gehad maar ik heb er nog nooit zo van genoten!
Kookcursus
De dag erop hebben we een kookcursus gedaan bij het restaurant coconut Lyly. Hier hebben we de eerste dag ook gegeten en zagen toen dat dit ook mogelijk was. Met haar man gingen we naar de markt om verse ingrediënten te kopen. Waaronder verse kokosnootmelk die ter plekke werd geperst. Als je dit rauw drinkt krijgen zelfs de Cambodjanen diarree. Zij gebruiken melk uit nieuw Zeeland omdat hun eigen koeien te mager zijn om naast het voeden van hun kalfjes, ook nog melk voor consumptie te produceren. Tijdens de kookcursus kwam ik er achter dat ik toch wel kooktalent heb: ik kan heel goed loempia’s rollen. Onontdekt talent haha! Daarna mochten we alles zelf opeten: echt heel lekker!
