Met nog maar drie weken te gaan is het afscheid nemen al begonnen. Afscheidsetentje met oud-collega’s Philips, huidige collega’s die al op vakantie gaan, bbq met de buren… Dat vind ik persoonlijk in elk geval wel het minder leuke aspect van de reis. Maar het hoort erbij. Ieder afscheid is een nieuw begin. Mooi cliché, maar wel waar.

We zijn druk met grote opruimingen in en om het huis. Alle kasten worden kritisch bekeken op wat weg kan en ook de tuin wordt met behulp van (schoon)ouders grondig aangepakt. Heerlijk om orde op zaken te stellen, ook voor mijn hoofd want het valt me eigenlijk wel een beetje tegen hoeveel je moet doen om op reis te kunnen. Of wat ik dan zelf verzonnen heb want ik leg natuurlijk ook de lat wel hoog. Elke keer als ik iets van onze To Do lijst afstreep verzin ik er weer een paar nieuwe dingen bij. Dat krijg je als je bij terugkomst met een compleet schone lei wil beginnen…

Op mijn werk ben ik aan het afronden en dat voelt ook vreemd. Volgende week donderdag is mijn laatste werkdag al! Ik kan me er gewoon nog maar weinig bij voorstellen wat dat in zal houden: een half jaar niet werken. Geen structuur, geen routine, geen vastgelegde reisroute. Alleen wat contouren en de rest zien we daar wel. Wel een heerlijk idee, ook al ligt het wel een beetje uit mijn comfort zone. Bezig zijn met hele basisbehoeften waar je je in Nederland geen moment druk om hoeft te maken: een dak boven je hoofd dat ook nog bevalt, eten waar we niet ziek van worden, stukje veiligheid voor een neuroot als ik. Ik heb niet voor niets een Safepac buideltas gekocht haha! Maar dat valt in het niet bij het genieten! En dat gaan we zeker doen! We hebben er zin in!